De hele maand januari heb ik besteed aan het voorbereiden van het schrijven van mijn boek. Zo wist ik nu grotendeels al wat ik voor onderwerpen in mijn boek ga verwerken en staan de inhoudsopgave en de planning op papier.

Voorbereiding van het schrijven van mijn boek over vrouwen met autisme

Een onderdeel van die voorbereidingen bestond uit het checken van mijn eigen beeld van de problemen van mijn doelgroep. Dus ervaren andere vrouwen met autisme hetzelfde als ik? Ik heb me dus aangemeld & voorgesteld op twee verschillende fora en hier ook een eerste onderzoeksvraag gesteld. Had ik dat maar nooit gedaan!

Negatieve reacties van andere vrouwen met autisme

De vrouwen voelden zich kennelijk zo onveilig en daardoor bedreigd door mijn voorstelbericht en vraag dat ik werkelijk overspoeld werd door negatieve reacties op mijn voorstelbericht. Op een van de fora voelden ze zich kennelijk zo bedreigd dat ze me eraf hebben gegooid. Ze waren namelijk bang dat ik stukken tekst zomaar van het forum af zou plukken om te verwerken in mijn boek. Dit was en zal ook nooit mijn intentie zijn omdat ik weet hoe moeilijk het kan zijn om je kwetsbaar op te stellen.

Muur van wantrouwen

Ik liep dus op deze twee fora tegen een muur van wantrouwen aan. Voor mij was dit even een extreme tegenvaller, vooral omdat ik dit totaal niet verwacht had.

Taboe onder vrouwen met autisme

Eerst baalde ik als een stekker maar nu kan ik hier juist iets mee. Het feit dat mensen zich bedreigd en onveilig voelen als iemand eerlijk en open is over zijn autisme zegt in mijn ogen genoeg. Onder vrouwen met autisme heerst dus een veel groter taboe over dat ze autistisch zijn dan ik dacht. En dat vind ik erg. Tegelijkertijd herken ik deze gevoelens.

Accepteer je eigen autisme!

Als je omgeving je niet accepteert zoals je bent. Waar moet je dan beginnen? Het is ontzettend moeilijk om vanuit eigen kracht dan het heft in eigen hand te nemen en zelf te gaan werken aan het accepteren van je beperkingen. Maar als jij het niet doet, doet niemand anders dit voor je. Dit is een ding wat zeker is.

Op eigen kracht vooruit!

Als ik voor mezelf niet de beslissing had genomen vooruit te komen in het leven en te leren leven met mijn autisme, had ik nooit bereikt wat ik voor elkaar heb gekregen. En geloof me, dit komt niet omdat ik naar de mensen in mijn eigen omgeving heb geluisterd. Dit komt omdat ik op eigen kracht (in hele kleine stapjes) mijn leven ben gaan leven zoals ik dit graag zou willen. En niet alsmaar mee ben blijven gaan in hoe anderen wilden dat ik mijn leven leidde. Hier is moed voor nodig, maar kijk naar mij! Het is mogelijk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Geverifieerd door MonsterInsights